Ο επιβλητικός ορεινός όγκος της Γκιώνας | Κοκκινοκαλιακούδες Pyrrhocorax pyrrhocorax. Φωτ. Π. Λατσούδης/ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ

Οι κάτοικοι της Ανατολικής Αιγιάλειας, έκαναν πράξη την απόφαση των τελευταίων συνελεύσεων και έκλεισαν το δρόμο στα απορριμματοφόρα που μεταφέρουν τα σκουπίδια του Δήμου Αιγιάλειας στο ΧΥΤΑ Αιγείρας, ενός κατ’ ευφημισμό ΧΥΤΑ που έχει πλέον υπερκορεσθεί, είναι επικίνδυνος για κατάρρευση, όπως ο Δήμος αναγνωρίζει αλλά και επιστημονικές μελέτες, έχει προκαλέσει μέχρι τώρα τρεις μεγάλες πυρκαγιές, και δηλητηριώδη υγρά έχουν φθάσει και θα ξαναφθάσουν στον Κορινθιακό κόλπο.

Επιπλέον, όπως αναφέρουν, "είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι του οριστικού κλεισίματος του ΧΥΤΑ και της αποκατάστασής του", τονίζοντας: "Ο ΧΥΤΑ Αιγείρας, μετά από 11 χρόνια λειτουργίας, είναι βραδυφλεγής περιβαλλοντική βόμβα, επικίνδυνος για την υγεία των κατοίκων".

Οι συλλογικοί φορείς της Αιγιάλειας από το έτος 2015 που ψηφίστηκε το τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων του Δήμου, παρέμβηκαν ώστε να αλλάξει πλήρως η διαχείριση των απορριμμάτων στο Δήμο στην κατεύθυνση της διαλογής των απορριμμάτων στην πηγή, κομποστοποίηση των οργανικών και συλλογή των βαρέως τύπου απορριμμάτων με ξεχωριστό ρεύμα. Συνέχισαν τις παρεμβάσεις τους και το έτος 2016 και το 2017 για να πείσουν τη Δημοτική Αρχή να προχωρήσει στη νές διαχείριση αφού ήταν και δική της απόφαση. Σήμερα συνεχίζεται η παλιά διαχείριση απορριμμάτων και η ταφή τους στο ΧΥΤΑ Αιγείρας. Με αφορμή τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Ανατολικής Αιγιάλειας , δέκα (10) συλλογικοί φορείς του Δήμου απαιτούν να προχρήσει ο Δήμος στην εφαρμογή της νέας διαχείρισης. Οι προτάσεις τους είναι οι παρακάτω:

 

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ-ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΩΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΕΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ

     Οι Συλλογικοί Φορείς της Αιγιάλειας  μέσα από δύο συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, κατέληξαν σε ένα κείμενο, το οποίο καταθέτουμε σήμερα τόσο στη Δημοτική Αρχή όσο και στους πολίτες του Δήμου μας. Η θέση μας για τη διαχείριση των απορριμμάτων του Δήμου Αιγιάλειας είναι ότι ο Δήμος πρέπει να έχει τη διαχείριση σε όλες τις φάσεις συλλογής και διαλογής με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και το όφελος των πολιτών του. Εναντιωνόμαστε σε οποιαδήποτε συμμετοχή ιδιωτικών επιχειρήσεων σε οποιαδήποτε φάση της διαχείρισης.

  Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αιγιάλειας  το έτος 2015 είχε αποφασίσει νέα διαχείριση για τα απορρίμματα. Αυτή αποτυπώθηκε στο τοπικό σχέδιο διαχείρισης (Τ.Σ.Δ.).

Βασίζεται στην αποκεντρωμένη διαχείριση με ευθύνη των Δήμων Αιγιάλειας και Καλαβρύτων και με έμφαση στην προδιαλογή των υλικών εκεί όπου παράγονται τα απορρίμματα (στο σπίτι, στις επιχειρήσεις, στις υπηρεσίες, στα σχολεία).

  Σήμερα, δύο χρόνια μετά, είμαστε μπροστά στα ίδια αδιέξοδα που αντιμετώπιζε πάντα η περιοχή μας, δηλαδή εφαρμογή της παλιάς μεθόδου συλλογής απορριμμάτων (συλλογή - θάψιμο σε ΧΑΔΑ/ΧΥΤΑ), υπερκορεσμένο ΧΥΤΑ στην Αιγείρα, μη ουσιαστική λειτουργία της ανακύκλωσης με το μπλε κάδο, ΧΑΔΑ σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα και στις όχθες των ποταμών. Ό,τι θα μπορούσε να συμβάλλει στη βασική επιδίωξη του νέου Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης (ΤΣΔ) - δηλαδή στην ανάκτηση, με προδιαλογή, του 50% των απορριμμάτων ως το 2020 -  έχει ακυρωθεί, στην πράξη.

  Συμπαραστεκόμαστε εμπράκτως στο δίκαιο των αιτημάτων των συμπολιτών μας της Ανατολικής Αιγιάλειας που ζητούν να σταματήσει η περαιτέρω απόθεση απορριμμάτων στον ΧΥΤΑ Αιγείρας. Αναγνωρίζουμε επίσης την ανάγκη των πολιτών όλης της επικράτειας του Δήμου μας να βρεθεί οριστική λύση στο χρόνιο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Τέτοια λύση υπάρχει, αλλά σε άλλη κατεύθυνση από αυτή που εφαρμόζεται.  Γι’ αυτό και απαιτούμε από τη Δημοτική Αρχή του Δήμου μας να προχωρήσει άμεσα στη νέα διαχείριση απορριμμάτων ξεκινώντας με επτά (7) βηματισμούς στα πλαίσια πάντα των οικονομικών δυνατοτήτων του όπως προκύπτει από τις δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις. Εφαρμόζοντας τις προτάσεις μας αυτές ο Δήμος Αιγιάλειας θα μειώσει σε ποσοστό πάνω από 70% τα παραγόμενα απορρίμματα και μόλις ένα 30% θα καταλήξει σε χώρους υγειονομικής ταφής. Το κόστος των προτάσεών μας είναι το ίδιο και λιγότερο από αυτό που έχει καταρτίσει η Δημοτική Αρχή για το 2018 στο τεχνικό της πρόγραμμα και αφορά την υπογειοποίηση μερικών κάδων απορριμμάτων σε μερικές πλατείες της πόλης. Το οικονομικό όφελος για το Δήμο από τις προτάσεις μας θα είναι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως.

 Προτείνουμε:

ΒΗΜΑ 1ο. Δημιουργία και λειτουργία του πρώτου ''πράσινου'' σημείου στο Αίγιο

 Ορίζεται ένα οικόπεδο τριών-τεσσάρων στρεμμάτων περίπου. Εκεί ο κάθε πολίτης θα μπορεί να παραδίδει τα απορρίμματά του αφού πρώτα τα έχει ξεχωρίσει κατά κατηγορία (σίδερο, αλουμίνιο, γυαλί, ξύλα, χαρτί, πλαστικά κλπ). Θα λαμβάνει ανάλογα με των όγκο των διαχωρισμένων απορριμμάτων που παραδίδει, ως μπόνους κουπόνια για παροχή δωρεάν εκδηλώσεων  του Δήμου.

ΒΗΜΑ 2ο. Συλλογή χαρτονιού και έντυπου υλικού από τους μεγάλους παραγωγούς της Αιγιαλείας (Εμπορικά καταστήματα , δημόσιες- δημοτικές επιχειρήσεις , μεγάλες βιοτεχνίες σχολεία κ.α.)

Χαρτόνια. Υποδομή που απαιτείται:

Κάθε μεσημέρι, ένα μικρό όχημα του δήμου θα συλλέγει τα δεματοποιημένα χαρτόνια σε καθορισμένους χώρους με ειδική σήμανση.

 Έντυπο υλικό. Υποδομή που απαιτείται:

Υπογραφή σύμβασης του Δήμου με τους μεγάλους παραγωγούς απορριμμάτων έντυπου υλικού (μεγάλες εταιρίες, υπηρεσίες, σχολεία κλπ), για συλλογή του με προκαθορισμένο τρόπο.

ΒΗΜΑ 3ο. Δίκτυο και διαχείριση πράσινων απορριμμάτων του κήπου (κλαδέματα κλπ).

Υποδομές που απαιτούνται:

Ξεκινάμε πρώτα από τα Δημοτικά Διαμερίσματα όπου έχουμε και τον πιο μεγάλο όγκο αυτών. Ορίζεται ειδικός δημόσιος χώρος ή χώροι ανά Δημοτικό Διαμέρισμα με περίφραξη-ειδική σήμανση και πυρασφάλεια. Οι πολίτες δεματοποιούν τα απορρίμματα του κήπου τους και τα εναποθέτουν στους ανωτέρω χώρους.

Ο θρυμματιστής του Δήμου θα περνά με σταθερή χρονική περιοδικότητα από τους εν λόγω χώρους  επεξεργαζόμενος αυτά και παράγοντας οργανική ύλη για κομπόστ ή οποιαδήποτε άλλη χρήση . Στον αστικό ιστό της πόλης καταρχήν ορίζονται τέτοια σημεία όπου υπάρχουν ελεύθεροι δημόσιοι χώροι κατά συνοικία.

Όπου δεν υπάρχουν, οι πολίτες δεματοποιούν υποχρεωτικά τα κλαδέματα και τα τοποθετούν δίπλα στους κάδους απορριμμάτων.

ΒΗΜΑ 4ο. Συλλογή ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών συσκευών. Πιθανή επαναχρησιμοποίηση.

Υποδομές που απαιτούνται:

Στο πράσινο σημείο τοποθετείται ένα κοντέινερ για συλλογή των κατεστραμμένων ηλεκτρικών/ηλεκτρονικών συσκευών. Όσες από τις ανωτέρω συσκευές είναι λειτουργικές, θα παραδίδονται σε ειδικά στεγασμένο χώρο του πράσινου σημείου που μετά από σχετική επισκευή τους θα παραδίδονται για χρήση ως επιβράβευση στους πολίτες που κάνουν ανακύκλωση.

ΒΗΜΑ 5^ο.  Δίκτυο συλλογής και επεξεργασίας βαρέως τύπου απορριμμάτων.

Να γίνει από την  Δ/νση διαχείρησης απορριμμάτων του Δήμου Αιγιάλειας  μια μελέτη τεχνικοοικονομική με την οργάνωση συλλογής και επεξεργασίας των βαρέως τύπου απορριμμάτων. Δηλ. υλικά οικοδομών από κατεδαφίσεις, υλικά άρδευσης, οικιακά  βαρέως τύπου, κτλ.

Γι΄αυτά  απαιτείται  η λειτουργία  κέντρου διαλογής, η αγορά και διάθεση  ανοικτών κοντεϊνερ  σε κάθε Δ.Δ., αυτό μπορεί να γίνει σταδιακά,  η αγορά  και λειτουργία ενός Φορτηγού αυτ/του με ειδική μπάρα ανύψωσης και μεταφοράς  των κοντεϊνερ στο κέντρο διαλογής.  για περαιτέρω διαχωρισμό.

ΒΗΜΑ 6ο. Ουσιαστική βελτίωση της ανακύκλωσης των συσκευασιών (μπλε κάδοι)   

Καταρχήν απαιτείται η Δ/νση Απορριμμάτων του Δήμου να έχει ψηφιακή αποτύπωση όλων των κάδων συλλογής απορριμμάτων στην Αιγιάλεια.

Άμεσα να επισκευαστούν τα κατεστραμμένα καπάκια  όλων των κάδων.Tα συνεργεία καθαριότητας του Δήμου κατά την αποκομιδή να κλείνουν τα καπάκια υποχρεωτικά.

Ο κάδος ανακύκλωσης πρέπει να είναι πάντα μαζί με συμβατικό κάδο, ποτέ μόνος. Η θέση των κάδων θα είναι ορισμένη με αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων γιατί  τοποθετούνται σε δημοτικό ή δημόσιο χώρο ιδιοκτησίας του Δήμου.

Υποχρεωτικά πλύση των κάδων μια φορά τον μήνα.

ΒΗΜΑ 7ο. Οικιακοί Κομποστοποιητές

Ο Δήμος Αιγιάλειας να μοιράσει δωρεάν οικιακούς κομποστοποιητές στους πολίτες που ενδιαφέρονται να κάνουν κομποστοποίηση των οργανικών απορριμμάτων τους στο σπίτι κατόπιν δημόσιας πρόσκλησης.

Για την επιτυχία των επτά ανωτέρω βηματισμών απαιτείται διαρκής καμπάνια ενημέρωσης για συμμετοχή των πολιτών στην νέα διαχείριση των απορριμμάτων μας.

-Διανομή, σε κάθε σπίτι, σακούλας πολλαπλών χρήσεων για την ανακύκλωση των συσκευασιών μαζί με έντυπο υλικό.

-Φυλλάδια ενημέρωσης για τους πολίτες που το ένα θα είναι συνέχεια του άλλου και θα διακινηθούν διά μέσω των λογαριασμών  της ΔΕΥΑ.

-Διαφημιστικά σποτ σε ραδιόφωνο τηλεόραση και εφημερίδες.

  Συμπολίτες, το πώς διαχειριζόμαστε τα απορρίμματά μας είναι ευθύνη όλων μας και του καθενός ξεχωριστά, ανεξαρτήτως που κατοικεί ο καθένας. Όπως ξεχωρίζουμε στο σπίτι μας και στη δουλειά μας που θα τοποθετήσουμε τα πράγματά μας, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και για τα απορρίμματά μας.

  Είμαστε αποφασισμένοι, λόγω της διαχρονικής αδιαφορίας των μέχρι τώρα Δημοτικών Αρχών για οριστική λύση της διαχείρισης των απορριμμάτων όπως κάνουν όλα τα σύγχρονα κράτη, να κάνουμε χρήση όλων των μορφών δράσης που απαιτούνται για να εφαρμόσει ο Δήμος Αιγιάλειας τη νέα διαχείριση.

                                                                                                                             Αίγιο,  4 Δεκεμβρίου 2017

 ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ

ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΟΓΙΚΗ  ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ « ΙΡΙΔΑ »

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΙΓΙΟΥ

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΕΜΕΝΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΑΚΡΑΤΑΣ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΛΥΚΗΣ

ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΛΟΓΓΟΥ « Ο ΒΥΡΩΝ »

‘’ ΔΗΜΟΤΕΣ  ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ‘’

 

Η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ) και η Υπηρεσία Θήρας & Πανίδας (ΥΘΠ) της Κύπρου ενημερώνουν το κοινό ότι αυτή την περίοδο τοποθετείται ειδική σήμανση (bird diverters) σε αγωγούς πυλώνων υψηλής τάσης της ΑΗΚ.

Η τοποθέτηση γίνεται με τη χρήση ειδικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους – drone – αφού λόγω του ύψους και του δύσβατου της περιοχής που τοποθετούνται δεν υπάρχει άλλος τρόπος τοποθέτησης.

Η τοποθέτηση της ειδικής σήμανσης γίνεται για σκοπούς αποτροπής των προσκρούσεων πτηνών στα καλώδια υψηλής τάσης, αφού διάφορες μελέτες έχουν καταδείξει ότι πολλές φορές λόγω της μικρής διαμέτρου των αγωγών, αυτά δεν αναγνωρίζονται από τα πτηνά, με αποτέλεσμα να προσκρούουν σε αυτά και να θανατώνονται. Με την εγκατάσταση τους οι προσκρούσεις πτηνών μειώνονται σε σημαντικό βαθμό.

Μέχρι αυτή τη στιγμή, τα αίτια των έντονων και καταστροφικών πλημμυρών που έπληξαν επί τρεις ημέρες τη Δυτική Αττική και οδήγησαν στον θάνατο 21 συνανθρώπους μας και σε ανυπολόγιστες υλικές ζημιές, δεν έχουν πλήρως διαλευκανθεί.

Όλοι έχουμε αγοράσει τουλάχιστον ένα μπουκαλάκι νερού, 0,50 ευρώ το μισό λίτρο. Μήπως θα το σκεφτόμασταν αλλιώς αν αναλογιζόμασταν ότι η ΕΥΔΑΠ  και οι ΔΕΥΑ παρέχουν στους καταναλωτές αρίστης ποιότητας πόσιμο νερό, τιμολογώντας στην τιμή του μισού ευρώ τα 1.000 λίτρα νερό; Άλλωστε, υπάρχει καλύτερο νερό από το τρεχούμενο;

Γίνεται να εμπορευματοποιείται ένα κοινό αγαθό που οφείλει να είναι δημόσιο και προσβάσιμο σε όλους;

Οι πολυεθνικές του νερού έχουν ετήσια κέρδη 40% υψηλότερα του φαρμακευτικού και πετρελαϊκού τομέα, ενώ μόνο δύο εταιρείες μαζί ελέγχουν πάνω από το 70% της παγκόσμιας αγοράς, λειτουργώντας ως ολιγοπώλιο και έχοντας ιδιωτικοποιήσει κοινωνικούς φυσικούς πόρους.

Και δεν είναι μόνο ότι πρώην στέλεχος πολυεθνικής χαρακτήρισε «ακραία» την ιδέα ότι η πρόσβαση στο νερό θα πρέπει να θεωρείται ανθρώπινο δικαίωμα.

Είναι μερικές από τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του νερού που ακούγονται απίστευτες: Το δικαίωμα άντλησης νερού που εξασφάλισε η Νεστλέ από την πηγή μικρής πόλης στο Πακιστάν, το οποίο αφού το εμπλούτισε το διαθέτει τόσο ακριβά που η τοπική κοινωνία δεν μπορεί να το αγοράσει.

Στη Νιγηρία οι οικογένειες που ζουν κοντά στην εγκατάσταση εκμετάλλευσης του νερού τους ξοδεύουν τον μισό μισθό τους σε νερό… Τι είναι πραγματικά ακραίο;

1,5 εκατ. τόνοι πλαστικού ετησίως!

Δεν είναι μόνο οι ποταμοί και οι πηγές που δεν χρησιμοποιούνται για την ικανοποίηση των τοπικών αναγκών, αλλά για τα κέρδη των πολυεθνικών, είναι και η επιβάρυνση από τα φορτηγά και η ενέργεια που δαπανάται για τη μεταφορά του και κυρίως η ρύπανση από τα μη διασπώμενα πλαστικά.

Οι 1,5 εκατομμύριο τόνοι πλαστικού ετησίως που απαιτούνται για το εμφιαλωμένο νερό χρειάζονται αντίστοιχα βαρέλια πετρελαίου και εκατοντάδες χρόνια για να διασπαστούν ως απορρίμματα.

Αν τοποθετούσαμε δίπλα δίπλα τα πλαστικά μπουκάλια νερού που καταναλώνουμε ετησίως στην Ελλάδα, θα περιφράσσαμε δύο φορές τις ακτές της Μεσογείου, 40.000 χιλιόμετρα.

Προτασή μας:

 Η επιστροφή στο νερό της βρύσης και η απαίτηση για δημόσιους κρουνούς σε πάρκα και πλατείες είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αντισταθούμε στους εγχώριους και διεθνείς βαρόνους του εμφιαλωμένου νερού.

Η αστική και βιομηχανική χρήση νερού, είναι μόλις το 10% της συνολικής κατανάλωσης. Το υπόλοιπο 90% αφορά την αγροτική παραγωγή. Εκεί, κατά την άποψή μας οφείλουν να γίνουν τομές.

Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, και να ήθελε, κανένας δήμος δεν έχει το δικαίωμα να δίνει δωρεάν νερό στους δημότες του.

Με την ΚΥΑ περί “ανάκτησης κόστους” μπαίνει ταμπελάκι τιμής στη φύση. Ετσι, δεν πληρώνει αυτός που καταναλώνει υπέρμετρα ώστε να μειωθεί η σπατάλη, αλλά αυξάνεται η τιμή του νερού, με αποτέλεσμα να την πληρώνουν όλοι, ενώ και στην κοινωνική πολιτική το κόστος πληρωμής για όσους δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν δεν το αναλαμβάνει το κράτος, αλλά οι πολίτες, με αποτέλεσμα να “επιδοτούνται” οι σπάταλοι και να μη βοηθιούνται αποτελεσματικά οι ευάλωτοι συμπολίτες μας…

Ένα νέο ντοκυμαντέρ για την υπόθεση της Eldorado Gold στη Χαλκιδική είναι στα σκαριά και χρειάζεται τη στήριξη όλων μας για να ολοκληρωθεί. Για τη συγκέντρωση του ποσού που απαιτείται έχει ξεκινήσει μια καμπάνια crowdfunding που μπορείτε να δείτε εδώ:

https://www.indiegogo.com/projects/eldorado-documentary-greece-environment#/

 

Απομένουν μόλις 9 μέρες για να συγκεντρωθεί το ποσό, διαφορετικά η ταινία δεν θα γίνει πραγματικότητα!

Πρέπει να πούμε οτι οι δύο κινηματογραφιστές δημιουργοί, Leopold Helbich και Wasil Schauseil, δουλεύουν πάνω σε αυτό το ντοκυμαντέρ εδώ και περίπου ένα χρόνο. Έχουν ήδη συγκεντρώσει ένα εκτενέστατο υλικό και τα χρήματα χρειάζονται για το τελικό στάδιο της παραγωγής, ώστε η ταινία να ολοκληρωθεί στις αρχές του 2018.

Οι ίδιοι έγιναν θύματα της αστυνομικής αυθαιρεσίας που επικρατεί στην περιοχή όταν κατά την επίσκεψή τους στις Σκουριές τον περασμένο Σεπτέμβριο τους σταμάτησαν τα ΟΠΚΕ και τους υποχρέωσαν να διαγράψουν το υλικό που είχαν τραβήξει με drone. Για το περιστατικό έχει κατατεθεί καταγγελία στην ΕΣΗΕΜ-Θ.

 

Διαδώστε την καμπάνια σε Twitter, Facebook, άλλα κοινωνικά δίκτυα, να φτάσει όσο γίνεται πιο μακριά!

Η ταινία «ELDORADO» περιγράφεται ως «ένα επείγον ντοκυμαντέρ» για τον αγώνα των πολιτών από τα κάτω ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή από την υψηλού κινδύνου δραστηριότητα εξόρυξης χρυσού στη μεγαλύτερη μεταλλευτική περιοχή της Ευρώπης που βρίσκεται στη βόρεια Ελλάδα. Καταγράφει την αντίσταση και την ποινικοποίηση του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη από την Ελληνική κυβέρνηση, την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων ιδεών που βρίσκεται σε εξέλιξη σε μια από τις πλέον χτυπημένες από την κρίση χώρες της Ευρώπης.

Όλες οι λεπτομέρειες για την ταινία στο Indiegogo: https://igg.me/at/eldorado
και στη σελίδα facebook: https://www.facebook.com/eldoradodocumentary/

Ως «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» έχουμε τη χαρά να  είμαστε «επίσημοι συνεργάτες» του νέου ντοκυμαντέρ, μαζί με τη SOMO, την Ολλανδική ΜΚΟ που αποκάλυψε το σκάνδαλο φοροαποφυγής της Eldorado. Όταν με το καλό η ταινία ολοκληρωθεί, θα είμαστε οι πρώτοι που θα τη δημοσιεύσουμε στη σελίδα μας! Στη συνέχεια θα προβληθεί σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ για να γίνει γνωστό παντού το έγκλημα της Eldorado Gold στη Χαλκιδική.

Δείτε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη της Katrin McGauran της SOMO στον Leopold για το ντοκυμαντέρ:

 

 

Κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ για τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών.

Δείτε το στο http://www.opengov.gr/minenv/?p=8894

Οι προτάσεις της ΑΛΚΥΩΝ που κατατέθηκαν στη δημόσια διαβούλευση ειναι οι εξής:

1) Στο  άρθρο 4, έργο των ΦΔΠΠ να προστεθούν οι κατωτέρω 2 παράγραφοι:

 

-Οι γνωμοδοτήσεις των ΦΔΠΠ σε θέματα υποδομών περιβάλλοντος, μεγάλων τεχνικών έργων, ΜΠΕ,ΑΠΕ, αλλαγών χρήσεως γης να είναι εξίσου αποφασιστικής σημασίας με τις λοιπές γνωμοδοτήσεις των συναρμοδίων υπηρεσιών της πολιτείας στα πλαίσια των γεωγραφικών ορίων του φορέα.

-Να καθορίζονται με υπουργική απόφαση οι τομείς υποχρεωτικής συνεργασίας των ΦΔΠΠ με τις δασικές υπηρεσίες και το πυροσβεστικό σώμα.

 2) Στο άρθρο 5 (διοικητικό συμβούλιο ΦΔΠΠ) στην παράγραφο δδ) όπου ορίζεται ο εκπρόσωπος των περιβαλλοντικών οργανώσεων, προτείνω να αλλαχθεί πλήρως η παράγραφος γιατί έτσι δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής μόνο για φορείς οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στον κατάλογο των ΜΚΟ πράγμα το οποίο αποκλείει όλους τους άλλους συλλογικούς φορείς που ασχολούνται με τα θέματα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Η συμμετοχή αυτών των συλλογικών φορέων είναι πολύτιμη γιατί γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στα όρια του ΦΔΠΠ, όπως είναι και η ομοσπονδία μας. Η παράγραφος δδ) να οριστεί ως εξής:

 -Έναν εκπρόσωπο των περιβαλλοντικών οργανώσεων «ΝΠΙΔ» που δραστηριοποιούνται στα γεωγραφικά όρια του ΦΔΠΠ και αθροιστικά από το καταστατικό και τις δράσεις τους προκύπτει ως αντικείμενο η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και η τεκμηριωμένη εμπειρία τους σε σχετικά θέματα. Ο εκπρόσωπος και ο αναπληρωματικός του θα ορίζονται με ψηφοφορία, από τους συμμετέχοντες φορείς, σε γενική συνέλευσή τους, που θα συγκαλείται από τον οριζόμενο εκπρόσωπο του ΥΠΕΝ κατόπιν δημόσιας πρόσκλησης.

 

Το νερό θυμάται… Θυμάται όλες τις αρχαίες και σύγχρονες διαδρομές του και επιστρέφει σε αυτές ειδικά όταν το ανθρώπινο χέρι αυθαιρετεί, αποψιλώνει δάση και εξαφανίζει τις εκβολές του.

Η βιβλική καταστροφή που δέχτηκε η Μάνδρα με εκατοντάδες τόνους νερού να εξαφανίζουν ολόκληρες συνοικίες, θάβοντας στη λάσπη 16 ανθρώπους, δεν είναι τίποτα καινούργιο για την περιοχή καθώς παθογένειες δεκαετιών διαιωνίζονται.

Με το μπαλάκι ευθυνών να πετιέται μεταξύ Περιφέρειας – Αποκεντρωμένης Διοίκησης και Δασαρχείων, η εγκεκριμένη μελέτη διευθέτησης των δύο φονικών ρεμάτων της Μάνδρας, πληρωμένη από τα δημόσια ταμεία, μένει στα γραφεία των υπευθύνων αντιπλημμυρικής θωράκισης, αφήνοντας τους 12.792 κατοίκους της Μάνδρας στο έλεος των καιρικών φαινομένων.

Η αυτοψία της ομάδας έρευνας επιστημόνων «Γεωμυθική» έδειξε αυτό που όλοι γνωρίζουν αλλά μέχρι να συμβεί μία τραγωδία δεν ασχολούνται. Το μπάζωμα ενός από το μεγαλύτερα ρέματα της περιοχής μέχρι να πλημμυρίσει δεν απασχολεί παρά ελάχιστους.

Οπως φαίνεται από την αεροφωτογραφία του 1945 σε σύγκριση με το 2017, η κοίτη του και η έκταση του ρέματος «Σούρες» που «έπνιξε» τη Μάνδρα δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν. Η ανοιχτή του κοίτη, που μερικές δεκαετίες πίσω έφτανε μέχρι και τη θάλασσα, σε πολλά σημεία άγγιζε και τα 15 μέτρα, ενώ οι μαίανδροί του «έλεγχαν» την ορμητική του ροή. Πλέον δεκάδες νόμιμα-αυθαίρετα κτίσματα, κυρίως αυτά του δήμου, βρίσκονταν πάνω στο ρέμα, ενώ πλέον έχουν βουλιάξει μέσα στις λάσπες. Το ρέμα περνάει κάτω από δρόμους και εργοστασιακές εγκαταστάσεις, ενώ στα ελάχιστα σημεία όπου δεν έχει κτίρια εντός του έχει τόνους από μπάζα.

Η ομάδα μελέτησε τα συχνά πλημμυρικά φαινόμενα της εποχής και βρήκε τους δρόμους που ακολουθεί το νερό μέσα στην πόλη, από τη στιγμή που η κανονική του κοίτη είναι φραγμένη και δεν μπορεί να διοχετεύσει τους εκατοντάδες τόνους νερού που φτάνουν από το όρος Πατέρας.

Η τάση της δημιουργίας των δρόμων της πόλης σε χειμάρρους φαίνεται πως δεν έχει απασχολήσει ιδιαίτερα όσους ασχολήθηκαν με την αντιπλημμυρική θωράκιση του δήμου, καθώς κανένα μικρό έργο δεν έχει κατασκευαστεί εκεί. Σε κάθε μεγάλη νεροποντή οι δρόμοι, Αριστοτέλους, Απόλλωνος, Ρόκου, Μενελάου, Αρτέμιδος, Ψηλορείτη, Σπετσών, Ψαρών, γίνονται οι «νέοι» δρόμοι του νερού αφού δεν βρίσκει τα παλιά μονοπάτια του. Φέτος, όμως, η διαφορά έγκειται στο ότι ο όγκος του νερού ήταν τρομακτικά περισσότερος, βυθίζοντας όλη την πόλη στα νερά του. Είναι χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες που δείχνουν την οδό Λουκά, έναν από τους μεγαλύτερους δρόμους της πόλης, που διασχίζει το ρέμα.

«Είναι τόσο αλλοιωμένη η περιοχή από την προσπάθεια να αλλάξουν την πορεία του ρέματος, που όταν αυτό γεμίζει νερό νομοτελειακά θα συμπαρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά του. Εχουν χτίσει νόμιμα πολυκατοικίες λίγα μέτρα από την κοίτη του. Είναι κοινή λογική ότι θα τις συμπαρασύρει, όπως και έκανε» λέει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής ο Δημήτρης Θεοδοσόπουλος, αγρονόμος – τοπογράφος μηχανικός, μέλος της ομάδας.

Η μελέτη που έμεινε στο συρτάρι

Η μελέτη του τεχνικού γραφείου, η οποία έχει εγκριθεί από το 2014 και το έργο βρίσκεται στην τεχνική έκθεση της Περιφέρειας Αττικής από τον Νοέμβριο του 2015, είχε εκτιμήσει τις υπερχειλίσεις των ρεμάτων και με την υλοποίησή της είναι πολύ πιθανό να είχε αποφευχθεί η τεράστια καταστροφή. Την τρίχρονη αναμονή της υλοποίησης της μελέτης καταδεικνύει και η δήμαρχος Μάνδρας, Ιωάννα Κριεκούκη, η οποία δήλωσε: «Υπάρχει έτοιμη μελέτη για το έργο, είναι εγκεκριμένη και πρέπει να προχωρήσει άμεσα. Μετά από 2-3 δεκαετίες έγινε η μελέτη και τρία χρόνια περιμένουμε. Να δούμε πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να γίνει το αντιπλημμυρικό έργο». Συγκεκριμένα, οι μηχανικοί πρότειναν:

• Για το ρέμα «Σούρες» απαιτούνταν διαπλατύνσεις, εκβάθυνση αλλά κυρίως κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων πάνω στο ρέμα, με πιο αναγκαίο το εργοτάξιο του Δήμου Μάνδρας στο οποίο φυλάσσονταν τα απορριμματοφόρα. Με αυτόν τον τρόπο διευθέτησης, το ρέμα θα μπορούσε να μεταφέρει τους μεγάλους όγκους νερού που κατά διαστήματα κατεβαίνουν από τα γειτονικά βουνά χωρίς να υπάρχει υπερχείλιση.

• Για το ρέμα «Αγίας Αικατερίνης», αν και αρκετά μικρότερο ρέμα, οι μηχανικοί έκριναν αναγκαία τη μερική εκτροπή του και σύνδεσή του με το ρέμα «Σούρες», ώστε ο μεγαλύτερος όγκος νερού που κατεβαίνει από το όρος Πατέρας να μη χρειαστεί καν να περάσει μέσα από την πόλη. Σε δεύτερη φάση, για το νερό που θα περνούσε τελικά στο υπόγειο τμήμα του ρέματος, να υπήρχαν τα αναγκαία έργα που θα το ένωναν με τον ήδη υπάρχοντα αγωγό καθώς αυτή τη στιγμή ο χείμαρρος δεν ενώνεται με τους ήδη υπάρχοντες αγωγούς της ΕΥΔΑΠ λόγω αστοχίας κατασκευής.

«Πρέπει να αλλάξουμε τη λογική που προσεγγίζουμε και αντιμετωπίζουμε τα ρέματα»

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, στην περίπτωση της Μάνδρας, τα αίτια της καταστροφής είναι τα ίδια όπως σε κάθε περίπτωση μεγάλων πλημμυρών. Οπως υπογραμμίζει ο Κώστας Κασσιός, ομότιμος καθηγητής στον Τομέα Γεωγραφίας και Περιφερειακού Σχεδιασμού, διευθυντής στο Εργαστήριο Φυσικής Γεωγραφίας & Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, δεν είναι μόνο τα ρεύματα η αιτία του κακού των πλημμυρών. «Η κύρια, βασική αλλά παραμελημένη αιτία στην πλημμύρα, αλλά και στην πλειονότητα των πλημμυρών που συμβαίνουν και θα συμβαίνουν, επικεντρώνεται στην κακή ή την πλήρη εγκατάλειψη της διαχείρισης της “λεκάνης απορροής” των ρευμάτων, των χειμάρρων και των ποταμών». Σύμφωνα με τον καθηγητή, οι λόγοι της καταστροφής είναι οι εξής:

• «Η καταστροφή της βλάστησης (δενδρώδους, θαμνώδους, ακόμα και χορτολιβαδικής) στη λεκάνη απορροής από δασικές πυρκαγιές, από υπερβόσκηση, από εκχερσώσεις, από λαθροϋλοτομίες, από τεχνικά έργα και παρεμβάσεις αυθαίρετες είναι οι ενέργειες εκείνες που προσφέρουν μαζί με το επικλινές ανάγλυφο ελεύθερο το χώρο στο νερό να τρέξει σε μεγάλους όγκους, ακανόνιστα και με ορμή, μαζί με τα υλικά διάβρωσης, ώστε να κατακλύσει στα κατάντη, δρόμους, σπίτια, υλικά και να παρασύρει ανθρώπινες ζωές.

• Οι πλείστες αυθαίρετες (νόμιμες και μη) επεμβάσεις αρκούν για να μετατρέψουν έναν ήρεμο χείμαρρο σε ένα ορμητικό ποτάμι: Το νερό, βρίσκοντας όλα αυτά τα εμπόδια, δεν μπορεί να σταματήσει και δημιουργεί νέους δρόμους, οι οποίοι στην περίπτωση της Μάνδρας ήταν ο ίδιος ο οικισμός.

• Στις εκβολές, το έγκλημα συνεχίζεται, αφού αφήνουμε το χώρο που περίσσεψε και όχι το χώρο που χρειάζεται στο ρέμα. Είναι αδιανόητο οι εκβολές να έχουν μικρότερο εύρος από την κοίτη ενός ρέματος στα ανάντη του. Δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο ένα χωνί που είναι θέμα χρόνου να “μπουκώσει”».

Σύμφωνα με τον καθηγητή, «το βασικό στοίχημα που οφείλουμε να κερδίσουμε με την τραγωδία της Δυτικής Αττικής είναι να αλλάξουμε τη λογική που προσεγγίζουμε και αντιμετωπίζουμε τα ρέματα. Επειδή ακούμε πολύ τελευταία για τα έργα που δεν έχουν γίνει, για αντιπλημμυρικά και διάφορα άλλα “ύποπτου” σκοπού δηλώσεις οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τι ακριβώς χρειάζεται να γίνει. Στη λεκάνη, λοιπόν, απορροής των χειμάρρων θα πρέπει να επικεντρώνεται η προσοχή για την αποφυγή των πλημμυρών.

Με μελετημένα από δασολόγους προγράμματα αναδασώσεων, έργων διευθέτησης χειμάρρων ορεινής υδρονομικής, με απόσβεση με ποικίλα φράγματα των χειμάρρων και ελάττωση της κλίσης αντισταθμίσεως, με σταθεροποίηση των πρανών με τεχνικά έργα και φυτεύσεις μπορούμε έτσι να ελπίζουμε ότι θα περιορίσουμε τα πλημμυρικά φαινόμενα. Το καθάρισμα από μπάζα των ρεμάτων ή ο εγκιβωτισμός τους ή η κάλυψη των ρεμάτων συνιστούν απλά επουλωτικές και συχνά επικίνδυνες παρεμβάσεις. Η θεραπεία από τις πλημμύρες βρίσκεται μόνο στην αποκατάσταση με επιστημονικό, επαγγελματικό τρόπο των «λεκανών απορροής» των ρεμάτων, χειμάρρων και ποταμών.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΑΜΒΑΚΑ

Περισσότεροι από 15.000 επιστήμονες από 184 χώρες, μεταξύ των οποίων 40 από την Ελλάδα, συνυπογράφουν μια προειδοποίηση προς την ανθρωπότητα, σχετικά με τους μεγάλους περιβαλλοντικούς και άλλους κινδύνους που απειλούν τη Γη.