Μια Πράσινη αγοραία Συμφωνία

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Με μια πρώτη ματιά, η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις πιο πρόσφατες εξελίξεις γύρω από το κλίμα έδειχνε σωστά αντανακλαστικά και ικανότητα διαχείρισης κρίσιμων καταστάσεων, όπως η τρέχουσα.

Τη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή στα τέλη του 2019 συμπυκνώνει ο όρος «κρίση», που έχει υιοθετηθεί ακόμη κι από θεσμούς όπως το Ευρωκοινοβούλιο. Δεν πρόκειται για υπερβολή, μιας και συνάδει πλήρως με την παραδοχή της παντελούς αποτυχίας των στόχων μετριασμού της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας που έχουν τεθεί εδώ και δεκαετίες. Για παράδειγμα, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τη Σύνοδο για τη Γη του Ρίο ντε Τζανέιρο το 1992 μέχρι σήμερα όχι απλώς δεν μειώθηκαν αλλά έχουν αυξηθεί κατά 60%! Η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα μέχρι και τη βιομηχανική επανάσταση παρέμενε σχετικά σταθερή στην ατμόσφαιρα για χιλιάδες χρόνια από 260 ως 280 ppm. Τον Μάιο του 1960 η συγκέντρωση έφτασε τα 320 ppm, τον Μάιο του 2013 ξεπέρασε το όριο των 400 για πρώτη φορά και το 2019 έφτασε τα 415,7 ppm. Ως αποτέλεσμα, η κλιματική αλλαγή έχει επιταχυνθεί. Από τα 20 πιο ζεστά έτη που έχουν καταγραφεί στην ιστορία, αφότου ξεκίνησαν οι μετρήσεις, τα 19 παρατηρήθηκαν μετά το 2000 και τα 5 πιο ζεστά καταγράφηκαν την τελευταία 5ετία! Τον Οκτώβριο του 2019 το επίπεδο των παγκόσμιων θαλασσών βρισκόταν στο υψηλότερο επίπεδο από το 1993 όταν ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις, μαζί και η θερμοκρασία τους.

Στη Συμφωνία του Παρισιού το 2015 συμφωνήθηκε να τεθεί ο στόχος συγκράτησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας ως το 2100 σε μια άνοδο 2 βαθμών Κελσίου ή ακόμη και 1,5 βαθμών, σε σχέση με τα επίπεδα πριν την βιομηχανική επανάσταση. Η αύξηση ωστόσο που έχει ήδη καταγραφεί ανέρχεται σε 1,1 βαθμούς. Υλοποίηση του στόχου αύξησης σε 1,5 βαθμούς απαιτεί οι ρύποι διοξειδίου του άνθρακα να μειωθούν μέχρι το 2030 στο μισό, δηλαδή στα επίπεδα του 1979. Για τον πιο ρεαλιστικό στόχο της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς απαιτείται μείωση ως το 2030 των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά ένα τέταρτο…

Η αβυσσαλέα απόσταση των στόχων από την πραγματικότητα αποτυπώθηκε ανάγλυφα σε έκθεση του ΟΗΕ που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 26 Νοεμβρίου. Με βάση τις εκτιμήσεις των επιστημόνων του ΟΗΕ, ακόμη κι αν όλες οι χώρες του κόσμου υλοποιούσαν τους στόχους που έθεσαν για το κλίμα, η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας μέχρι το 2100 θα ανερχόταν στους 3 βαθμούς! Σε αυτή την περίπτωση το Μαϊάμι και η Σανγκάη θα γίνουν ακατοίκητες πόλεις. Για να επιτευχθεί ο στόχος αύξησης σε 1,5 βαθμό μέχρι το 2030 θα πρέπει να εκπέμπονται 32 δισ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα λιγότεροι. Για να αυξηθεί κατά 2 βαθμούς πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές κατά 15 δισ. τόνους, κοκ. Στην έκθεση των Ηνωμένων Εθνών αναδεικνύεται κι επικρίνεται η απόσταση λόγων και έργων μεταξύ ακόμη κι όσων πρωτοστατούν στις παγκόσμιες πρωτοβουλίες όπως η ΕΕ.

Η ΕΕ ωστόσο επιχείρησε να κάνει τη διαφορά. Με την «Πράσινη Συμφωνία» που έδωσε στη δημοσιότητα την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου θέτει μια σειρά από πολύ φιλόδοξους στόχους για την μείωση των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο θερμοκηπίου. Απώτερος στόχος είναι η μετατροπή της ΕΕ μέχρι το 2030 σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία ή ισοσκελισμένου ισοζυγίου εκπομπών και απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα. Τα μέτρα που λαμβάνονται θα διαπεράσουν όλη την έκταση της ευρωπαϊκής οικονομίας και των δομών της. Επιχειρείται ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ξαναστησίματος της ευρωπαϊκής οικονομίας σε νέες βάσεις που δεν θα αφήσει άθικτη καμιά διαδικασία∙ οικονομική, πολιτική, ερευνητική, εκπαιδευτική, κοκ.! Σε αυτό το πλαίσιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει τον προσεχή Μάρτιο τον πρώτο «νόμο για το κλίμα».

Κάπου εδώ σταματούν τα καλά νέα. Γιατί, όσο σαρωτικό κι αν είναι το σχέδιο που περιγράφεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής τόσο εμμονικά προσηλωμένο αποδεικνύεται στην οικοδόμηση του με άξονα την αγορά. Κι ας είναι αυτή η λογική που απέτυχε από το 1992 μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα τα επιτεύγματα να υπολείπονται σημαντικά των στόχων…

Για παράδειγμα, προβλέπεται η επέκταση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων σε δραστηριότητες που μέχρι σήμερα δεν συμπεριλαμβάνονταν, όπως οι εκπομπές από τα κτίρια που ευθύνονται για το 40% της ενέργειας που καταναλώνεται. Αυτό όμως πιθανότατα να σημάνει νέοι φόρους που μάλιστα θα επιβληθούν στους πιο φτωχούς που κατοικούν σε απαρχαιωμένα σπίτια, χωρίς μόνωση. Η επέκτασή του επίσης στις θαλάσσιες και ναυτικές μετακινήσεις και μεταφορές θα σημάνουν πιθανότατα αυξήσεις στα ναύλα και τα εισιτήρια. Την ίδια ώρα δεν ανακοινώνονται δημόσιες επενδύσεις σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή στα τρένα. Καμία επίσης πρωτοβουλία δεν διαβάσαμε για την μείωση του στόλου των ΙΧ αυτοκινήτων, δεδομένου ότι οι πόλεις δε χρειάζονται καθαρότερα αυτοκίνητα αλλά λιγότερα. Μάρτυρας η αύξησή τους στην ΕΕ από 285 εκ. το 2014 σε πάνω από 308 εκ. το 2018. Αντίθετα, η Πράσινη Συμφωνία ξεχειλίζει νέων πρωτοβουλιών που εμπλέκουν ενεργά τον χρηματοπιστωτικό τομέα όπως η ανάπτυξη αγοράς «πράσινων ομολόγων» κι αναφορών στην ανάγκη διαφύλαξης των περιοχών Natura κι ας έχουν αποδειχθεί οι ΑΠΕ η μεγαλύτερη απειλή για την ύπαρξή τους…

Λεωνίδας Βατικιώτης

Οι κάτοικοι Γαλατά ενάντια στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών στην περιοχή τους

Σχετικά με τα δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι δόθηκε άδεια για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στο όρος Βαράσοβα και στη θαλάσσια περιοχή του Κρυονερίου η Γενική Συνέλευση της Κοινότητας του Γαλατά που έγινε την Κυριακή  1/12/2019 αποφάσισε ομόφωνα τα εξής:

1. Απορρίπτουμε κάθε ιδέα για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στην ευρύτερη περιοχή της Βαράσοβας. Η Βαράσοβα είναι χαρακτηρισμένο βουνό ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (ΦΕΚ 325/Β΄/01-03-1975) και θέλουμε να παραμείνει στη σημερινή του μορφή. Κάθε προσπάθεια που θα αποβλέπει στην περιβαλλοντική της υποβάθμιση και καταστροφή θα έχει απέναντί της σύσσωμη την κοινωνία.

2. Η Βαράσοβα είναι το ιερό όρος της Αιτωλίας και για την αξιοποίησή της έχουν ενταχθεί σε προγράμματα έργα ήπιας παρέμβασης, όπως το αναρριχητικό μονοπάτι και το δίκτυο μονοπατιών προς τον Άγιο Νικόλαο και τις Ιερές Σκήτες που υπάρχουν διάσπαρτες στο όρος.

3. Η ανάδειξη του όρους Βαράσοβα και η σύνδεσή του με το Βυζαντινό μνημείο την Παναξιώτισσα αποτελεί για την τοπική κοινωνία πρώτη προτεραιότητα που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος της περιοχής και ιδιαίτερα του θρησκευτικού τουρισμού.

4. Η υποτίμηση των προσπαθειών της Κοινότητας Γαλατά, του Δήμου Ναυπακτίας αλλά και συλλογικών φορέων φίλων της Βαράσοβας, που έχουν στόχο την ανάδειξη του υφιστάμενου πολιτιστικού πλούτου με δράσεις φιλικές και συμβατές με το χαρακτήρα και την ιστορία του όρους δείχνουν περιφρόνηση προς την τοπική κοινωνία και το μέλλον της.

5. Η Γενική Συνέλευση της Κοινότητας του Γαλατά αποφάσισε ομόφωνα τη συγκρότηση επιτροπής αγώνα για την προστασία της Βαράσοβας και θα πάρει όλα τα νομικά κλπ μέτρα για την προστασία του όρους.

6. Για το σκοπό αυτό καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπακτίας, την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος,  την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, την αρχαιολογική Υπηρεσία και την Κυβέρνηση να μην επιτρέψουν την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη Βαράσοβα και στην ευρύτερη περιοχή.

 

Η Ευρώπη αποτυγχάνει να αποτρέψει την καταστροφή της φύσης

Τα τελευταία πέντε χρόνια η κατάσταση του περιβάλλοντος επιδεινώθηκε

Στις 4 Δεκεμβρίου, δημοσιεύθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) η τελευταία έκθεση Το ευρωπαϊκό περιβάλλον: Κατάσταση και προοπτικές 2020 (SOER) [1]. Η έκθεση, η οποία συντάσσεται κάθε πέντε χρόνια, υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει κατεπείγουσες περιβαλλοντικές προκλήσεις πρωτοφανούς κλίμακας, ενώ δείχνει ότι η συνολική κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη έχει επιδεινωθεί, με την βιοποικιλότητα να υφίσταται το μεγαλύτερο πλήγμα. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, η Ευρώπη δεν θα πετύχει τους περισσότερους από τους στόχους της για το 2020, ενώ αν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν μέχρι το 2030, θα καταλήξουν σε σημαντική επιδείνωση της κατάστασης της φύσης και επιπλέον ρύπανση του αέρα, του νερού και του εδάφους.

Σύμφωνα με την έκθεση, είναι σαφές ότι η βιοποικιλότητα της Ευρώπης συνεχίζει να πλήττεται με καταστροφικό ρυθμό. Όπως αναφέρεται, «ο αντίκτυπος του ανησυχητικού ρυθμού απώλειας βιοποικιλότητας στην Ευρώπη είναι τόσο καταστροφικός όσο η κλιματική αλλαγή». Τα ζώα, τα έντομα, τα φυτά και τα ενδιαιτήματα που προστατεύονται βάσει της Οδηγίας για τους Οικοτόπους της ΕΕ παρουσιάζουν εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες διατήρησης για το 60% των ειδών και το 77% των ενδιαιτημάτων. Η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση δείχνει μια συνεχή πτωτική τάση στους πληθυσμούς κοινών ειδών πουλιών και πεταλούδων, με τις πιο έντονες μειώσεις να καταγράφονται στα πουλιά των αγροοικοσυστημάτων (32%) και στις πεταλούδες των λιβαδιών (39%). Από τους 13 συγκεκριμένους στόχους πολιτικής που έχουν τεθεί για το 2020 στον συγκεκριμένο τομέα, υπάρχει πιθανότητα να επιτευχθούν μόλις δύο: ο καθορισμός θαλάσσιων και χερσαίων προστατευόμενων ζωνών.

Οι μακροπρόθεσμες τάσεις των τελευταίων 25 ετών έχουν δείξει ότι οι πληθυσμοί των πουλιών, και ιδιαίτερα των πουλιών των αγροοικοσυστημάτων, έχουν υποστεί σημαντικές μειώσεις και δεν παρουσιάζουν σημεία ανάκαμψης. Οι μακροπρόθεσμες τάσεις στους πληθυσμούς πουλιών των αγροτικών εκτάσεων, των δασών και όλων των κοινών ειδών καταδεικνύουν ότι η βιοποικιλότητα της Ευρώπης έχει υποβαθμιστεί σημαντικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στην απώλεια, τον κατακερματισμό και την υποβάθμιση φυσικών και ημιφυσικών οικοσυστημάτων, κυρίως εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας. Η έκθεση αναφέρει πως μια μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) θα μπορούσε να βοηθήσει τους πληθυσμούς των πουλιών να ανακάμψουν.

Ο Ariel Brunner, Επικεφαλής Πολιτικής της BirdLife Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας, δήλωσε: «Ένα ακόμη βαρύ αποδεικτικό στοιχείο έρχεται να προστεθεί στις αλλεπάλληλες επιστημονικές μελέτες που παρέχουν συντριπτικές αποδείξεις για την πλανητική κρίση που δημιουργήσαμε. Η φύση ξεκληρίζεται στην Ευρώπη. Η φύση ξεκληρίζεται στον πλανήτη μας. Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δικαιολογία “δεν ήξερα”. Την επόμενη εβδομάδα, ξεκινά η πρωτοβουλία με τίτλο “Πράσινη Συμφωνία” (Green Deal) από τη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η απάντηση της ΕΕ πρέπει να είναι ανάλογη με το μέγεθος της κρίσης. Από την επιβολή του νόμου έως την αποκατάσταση της φύσης, από τη γεωργία μέχρι την αλιεία, η “Πράσινη Συμφωνία” πρέπει να σηματοδοτήσει μια συνολική στροφή και να μας οδηγήσει μακριά από το καταστρεπτικό μονοπάτι όπου βαδίζουμε, υποβαθμίζοντας τους βιολογικούς πόρους από τους οποίους εξαρτάται η ζωή μας».

 



Σημειώσεις:

1. Η έκθεση Το Ευρωπαϊκό Περιβάλλον - Κατάσταση και Προοπτικές 2020 (SOER) συντάσσεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) ανά πενταετία. Η SOER 2020 είναι η 6η έκθεση που δημοσιεύεται από τον ΕΟΠ από το 1995. Προσφέρει αδιάσειστες και επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να ανταποκριθούμε στις τεράστιες και πολύπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όπως η κλιματική αλλαγή, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η  ρύπανση του αέρα και των υδάτων. Η SOER 2020 έχει προετοιμαστεί σε στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πληροφόρησης και Παρατήρησης για το Περιβάλλον (Eionet) του ΕΟΠ. Η έκθεση βασίζεται στην εκτεταμένη τεχνογνωσία του Eionet, από κορυφαίους εμπειρογνώμονες και επιστήμονες στον τομέα του περιβάλλοντος, που προέρχονται από τις 33 χώρες-μέλη του ΕΟΠ και τις έξι συνεργαζόμενες χώρες.

2. Η πλήρης έκθεση είναι διαθέσιμη στα ελληνικά ΕΔΩ.

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟ

Καιρός σήμερα και πρόγνωση καιρού για κάθε περιοχή

Κοινωνικη δικτυωση