Το θέμα της επίσημης χωροταξίας της Ελλάδας, άρχισε λόγω Ευρωπαϊκών υποχρεώσεων το 2007 με τα πρώτα Ειδικά Εθνικά Χωροταξικά να δημοσιεύονται σε ΦΕΚ το 2009 και 2011.

Η Ομοσπονδία μας τα τελευταία 14 χρόνια έχει παρακολουθήσει και συμμετάσχει επίσημα στις περισσότερες δημόσιες διαβουλεύσεις για τα συντασσόμενα Χωροταξικά σε όλα τα επίπεδα, Εθνικό, Περιφερειακά , Δημοτικά. Η εμπειρία μας είναι αναπόφευκτα μεγάλη, μπορώ όμως να αναφέρω ότι έχουμε φτάσει σε επίπεδο να έχουμε επανειλημμένα πλέον προβλέψει επιτυχώς εξελίξεις και τακτικές εμπλεκομένων, αρκετές φορές ώστε να είμαστε σίγουροι ότι κάποια συμπεράσματα που έχουμε βγάλει, είναι σωστά.
Ο τίτλος της Ομοσπονδίας μας , Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων, προδιαθέτει αρχικά στο ότι έχει σαν στόχο να προστατέψει το Περιβάλλον, στόχος που έχει γραφικοποιηθεί (σκόπιμα κατά την άποψή μας) σε Ελληνικό επίπεδο. Στόχος που συχνά έχει συνδεθεί με κάποιους που θέλουν να προστατέψουν το περιβάλλον απαγορεύοντας κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και αδιαφορώντας από ποια παραγωγική δραστηριότητα θα ζήσουμε τελικά.
Απαντά σε όλες τις απορίες όμως το γεγονός ότι οι ίδιοι άνθρωποι που υιοθετούν τέτοιες απόψεις, εξαιρούν των γραφικών οικολόγων όσους υποστηρίζουν ότι τα αιολικά πάρκα θα σώσουν τον κόσμο γι’ αυτό είναι δόξα και τιμή εμάς των Ελλήνων να θυσιάσουμε την χώρα μας και το μέλλον των παιδιών μας γεμίζοντας της Ελλάδα ΑΠΕ.
Αυτό που μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε είναι ότι στην περίπτωση του Κορινθιακού, η Ομοσπονδία μας έχει την τύχη και την χαρά, να έχει να υποστηρίξει ότι το μόνο παραγωγικό μοντέλο που μπορεί να σώσει τις παρακμάζουσες τοπικές κοινωνίες και οικονομίες του Κορινθιακού Κόλπου και να προσφέρει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη στην Εθνική Οικονομία, τυγχάνει να είναι ταυτόχρονα αυτό που απαιτεί και επιβάλει και την μέγιστη δυνατή προστασία του περιβάλλοντος κάθε είδους (φυσικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, αισθητικό, οικονομικό κ.α.) και ως οικονομικό πόρο.
Όχι επειδή έτσι θα ήθελαν κάποιοι συναισθηματικά και ανεύθυνα, αλλά επειδή έτσι προκύπτει από τους πλέον ορθολογικούς και τεχνοοικονομικούς λόγους και είμαστε στην διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου να παραθέσουμε και να αντιπαραθέσουμε τεκμηρίωση και αποδεικτικά στοιχεία.
Επί 14 χρόνια, έχουμε ζήσει επαναλαμβανόμενα την εμπειρία πολλοί μη επιστήμονες, π.χ. Δημοτικοί και Περιφερειακοί σύμβουλοι, έως και Υπουργοί, να συζητούν και τελικά να αποφασίζουν για τα Χωροταξικά χωρίς να έχουν ιδέα τι συζήτησαν και τι αποφάσισαν. Την άποψη αυτή επιβεβαιώνει δυστυχώς και η Χωροταξική και αναπτυξιακή πραγματικότητα 14 χρόνια μετά. Για το λόγο αυτό νιώθουμε υποχρεωμένοι σε αυτή την σοβαρή προσπάθεια που γίνεται σήμερα στο Λουτράκι από τον ΣΠΟΑΚ να προσπαθήσουμε να πούμε με λίγα λόγια από το μηδέν για το θέμα που συζητάμε ελπίζοντας να βοηθήσει κάθε πολίτη που θα ενδιαφερθεί να σκεφτεί και να συμπεράνει για το μέλλον του τόπου μας και της ζωής μας.
Α) Τι είναι χωροταξικό σχέδιο.
Ένα Χωροταξικό Σχέδιο είναι μία μελέτη, ένα κείμενο με χάρτες, που συνυπογράφεται τελικά από κάποιους Υπουργούς και δημοσιεύεται τελικά στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης ώστε στην συνέχεια να αποτελεί τμήμα της Ελληνικής Νομοθεσίας. Σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες, ο Χωροταξικός Σχεδιασμός μιας χώρας, πρέπει να γίνεται αρχικά σε Δημοτικό Επίπεδο (Δημοτικά Χωροταξικά σχέδια) , το σύνολο των αποτελεσμάτων των Δήμων να μαζεύεται να συντάσσονται τα Περιφερειακά Χωροταξικά και μαζεύοντας και όλα αυτά να συντάσσονται τα Χωροταξικά σε Εθνικό Επίπεδο.
Στην Ελλάδα όλα τα προβλήματα αρχίζουν και τελειώνουν στο ότι το 2009 και το 2011 κάποιοι συνέταξαν εν κρυπτό κείμενα και χάρτες σε Εθνικό Επίπεδο, και μέχρι σήμερα προσπαθούν οι εκάστοτε Περιφέρεις και Δήμοι να συντάξουν Περιφερειακά και Δημοτικά Χωροταξικά , που παραπλανητικά και
ψευδώς προβάλλεται και επιβάλλεται η αναγκαιότητα αυτά να συμφωνούν με όσα γράφονται στα ήδη υπάρχοντα αυθαίρετα Εθνικά Χωροταξικά. Γιατί συμβαίνει αυτό, γίνεται στην συνέχεια κατανοητό και σίγουρα δεν αποτελεί ζήτημα ανικανότητας.
Β) Τι πρέπει να κάνει ένα Χωροταξικό Σχέδιο (ξεκινώντας πάντα με την προβλεπόμενη λογική από Δημοτικό Επίπεδο). Ένα Χωροταξικό Σχέδιο, είναι το αποτέλεσμα μια μελέτης που καταλήγει να καθορίσει ποιες παραγωγικές δραστηριότητες θα αναπτυχθούν σε μία ευρύτερη περιοχή (Επίπεδο Δήμου) και σε ποια υποπεριοχή θα δοθούν χρήσεις γης και προτεραιότητες (διαμόρφωση ορίων στον χάρτη) ώστε η περιοχή να παράγει τον μεγαλύτερο δυνατό πλούτο για την τοπική κοινωνία και κατ΄ επέκταση την Εθνική Οικονομία, με τις μικρότερες δυνατές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (φυσικό, πολιτιστικό, οικιστικό, οικονομικό και κάθε είδους
περιβάλλον της περιοχής).

Γ) Τι πρέπει να περιλαμβάνει και να λαμβάνει υπ’ όψη μια Χωροταξική Μελέτη. Μια Χωροταξική μελέτη πρέπει:
α)Να καταγράφει το σύνολο των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων κάθε περιοχής, την ιστορική διαδρομή της κάθε μίας (ακμή , παρακμή)ή τους λόγους που δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί.
β)Να καταγράφει και να αξιολογεί τα πραγματικά αποτελέσματα , θετικά ή αρνητικά, όσων δραστηριοτήτων έχουν ήδη αναπτυχθεί στο παρελθόν και να αξιολογεί τις αιτίες της όποιας εξέλιξης (ακμής ή παρακμής) και να ερευνά πιθανές παθογένειες.
γ)Να καταγράφει και να αξιολογεί τα προσδοκώμενα αποτελέσματα , θετικά ή αρνητικά, όσων δραστηριοτήτων μπορούν να αναπτυχθούν και να αξιολογεί τους όρους και τις προϋποθέσεις ώστε η όποια ανάπτυξη να επιφέρει τα βέλτιστα δυνατά θετικά αποτελέσματα με το ελάχιστο κάθε είδους κόστος. Σε αυτές τις
αξιολογήσεις, δεν μπορεί να μην λαμβάνεται υπόψη η πραγματικότητα σε όμοιες περιπτώσεις άλλων περιοχών.
δ)Να καταγράφει τα προβλήματα μεταξύ ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων, και να καθορίζει κυρίαρχες προτεραιότητες ανά περιοχή και υποπεριοχή. Αυτό το
σημείο είναι κορυφαίας σημασίας. Αυτός ο σκοπός αποτελεί θεμέλιο της αποτελεσματικότητας μιας σωστής χωροταξικής οργάνωσης μιας περιοχής.
ε)Να καθορίζει ζώνες στον χάρτη της περιοχής με αντίστοιχες χρήσεις γης και όρους ανάπτυξης ανά δραστηριότητα, χρήσεις γης και προτεραιότητες μεταξύ των ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων.

Αυτό που κάνουν μέχρι σήμερα τα Δημοτικά και Περιφερειακά Χωροταξικά , είναι μόνο το ε). Έναν χάρτη που σε γενικές γραμμές πρέπει να ικανοποιεί τα αυθαίρετα και άκυρα Εθνικά Χωροταξικά. Μπορεί ο καθένας να διαβάσει οποιοδήποτε τέτοιο Χωροταξικό και γνωρίζοντας την περιοχή θα καταλάβει αμέσως.
Αυτό που θα έπρεπε αλλά δεν κάνουν σε καμία περίπτωσημέχρι σήμερα τα Δημοτικά και Περιφερειακά Χωροταξικά, είναι να θίγουν υφιστάμενα
ιδιωτικά συμφέροντα, ακόμη και εκεί που η μακροχρόνια κυριαρχία τους έχει οδηγήσει τις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες σε πλήρη παρακμή και ερήμωση λόγω φτώχιας και την συμβολή ολόκληρων Νομών στην Εθνική Οικονομία σε ασήμαντο επίπεδο.
Δ) Στο σύνολό του ο Κορινθιακός Κόλπος έχει συγκεκριμένα και άκαμπτα χαρακτηριστικά και πραγματικά αποτελέσματα επιλογών από το παρελθό που δεν μπορεί να αγνοηθούν κατά τον Χωροταξικό Σχεδιασμό.
Δ.1) Τι δεν έχει η χερσαία ζώνη γύρω από τον Κορινθιακό Κόλπο. Κάποια στοιχεία από όσα δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψη μέχρι σήμερα:
1)Δεν περιλαμβάνει μεγάλες εύφορες καλλιεργήσιμες εκτάσεις προκειμένου να έχει μαζική καθετοποιημένη αγροκτηνοτροφική παραγωγή ανταγωνιστική στην
διεθνή αγορά.
2)Δεν έχει καμία προδιαγραφή για βιομηχανική ανάπτυξη με την κλασική έννοια ανάπτυξης σύγχρονων βιομηχανικών περιοχών τα επόμενα 20 χρόνια (χρονικός ορίζοντας σκοπιμότητας των Χωροταξικών).
- Ακόμη και εάν και όταν ανατραπούν οι κυρίαρχες σημερινές διεθνής συνθήκες όπου η Βιομηχανική παραγωγή μονοπωλείται στις κλασική ευρεία κλίμακα από τις γνωστές υπερδυνάμεις,
- ακόμη και εάν και όταν αλλάξει η επίσημη και κυρίαρχη Ελληνική πολιτική αποβιομηχανοποίησης σε συμμόρφωση με τις Ευρωπαϊκές μας δεσμεύσεις, σε κάθε περίπτωση βιομηχανικής ανάπτυξης στην Ελλάδα,
- πρώτα θα αναβιώσουν και θα γεμίσουν βιομηχανικές μονάδες οι σήμερα έρημες και πάμφθηνες βιομηχανικές περιοχές της Ελλάδας, δίπλα σε μεγάλα οργανωμένα λιμάνια, σιδηροδρομικά δίκτυα και Εθνικές Οδούς ευρωπαϊκών προδιαγραφών (όπως της Θεσσαλονίκης , της Λάρισας, του Βόλου, της Λαμίας, της Αθήνας, της Πάτρας κλπ)
- και μετά μπορεί να γίνει αναζήτηση για περισσότερες βιομηχανικές περιοχές ακόμη και μακριά από κεντρικούς άξονες και υποδομές μεταφοράς.

Δ.2) Τι έχει η χερσαία ζώνη γύρω από τον Κορινθιακό Κόλπο. Κάποια από όσα δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψη μέχρι σήμερα:
1)Ιστορική διαδρομή τριών τουλάχιστον χιλιετιών αγροκτηνοτροφικής παραγωγής μεσαίας και μικρής κλίμακας, σε πολύ μεγάλο πλήθος αγροκτηνοτροφικών προϊόντων, σε είδη και με μεθόδους καλλιέργειας που έχουν σαν αποτέλεσμα προϊόντα από αυτά που αποκαλούνται σήμερα στην διεθνή αγορά ως «υψηλής ποιότητας». Σύμφωνα και με πλήθος παραδειγμάτων από την πραγματικότητα άλλων περιοχών στις Μεσογειακές ακτές της Ευρώπης αλλά και στις Μεσογειακές ακτές της Αφρικής, τα προϊόντα αυτά έχουν μεγάλη προστιθέμενη αξία. Αυτό όμως απαιτεί επαφή αυτών των προϊόντων με καταναλωτές που μπορούν να πληρώσουν της υπεραξία της ποιότητας.
Το πρόβλημα των μικρών ετήσιων ποσοτήτων δεν επιτρέπει την καταβολή του κόστους που απαιτείται για διεθνή προβολή από μακριά. Η παντελής αποτυχία
των μέχρι σήμερα πολιτικών και Χωροταξικών έχει αποτρέψει την επαφή των ξένων επισκεπτών της Ελλάδας με τις περιοχές του Κορινθιακού Κόλπου προκειμένου να καρπωθούν της προστιθέμενη αξία λόγω ποιότητας. Έτσι όλο και περισσότερες μικρές αγροκτηνοτροφικές παραγωγές οδηγούνται στην εγκατάλειψη χρόνο με το χρόνο, μην μπορώντας να ανταγωνιστούν στην τοπική φτωχή αγορά εισαγόμενα προϊόντα μαζικής παραγωγής.
Αυτονόητο προαπαιτούμενο αναγνώρισης από την αγορά της ψηλής προστιθέμενης αξίας λόγω ποιότητας είναι και η οργάνωση της παραγωγής και τυποποίηση, συσκευασία, προβολή,και προστασία των περιοχών παραγωγής από παράγοντες απαξίωσης των ποιοτικών χαρακτηριστικών τους όπως σοβαρή υποβάθμιση του τοπίου και του ευρύτερου περιβάλλοντος. Στον Κορινθιακό μέχρι σήμερα , συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Υποβάθμιση του Τοπίου και απαξίωση ακόμη και περιοχών σαν την κοιλάδα και τον Κόλπο των Δελφών.
2)Κορυφαία ποιοτικά χαρακτηριστικά με υψηλή ανταγωνιστικότητα σε διεθνές επίπεδο για την ανάπτυξη της οικονομίας της Φιλοξενίας.
Ο Κορινθιακός διαθέτει σε κορυφαίο ποιοτικό επίπεδο τα τρία στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Ελληνικό Τουριστικό Προϊόν στην παγκόσμια αγορά, (ήλιος ,
θάλασσα, πολιτισμός) με επιπλέον γειτνίαση όλης της ακτογραμμής με ενδοχώρα με ιδιαίτερα μεγάλη ποικιλία άλλων στοιχείων τουριστικού ενδιαφέροντος (πρανή με θέα, φύση, δραστηριότητες υπαίθρου κλπ). Μπορούμε να αναλύσουμε και τεκμηριώσουμε ότι η επιστημονική έννοια του «Πολυμορφικού Τουρισμού» δεν ταιριάζει ως δυνατότητα σε καμία άλλη περιοχή της Ελλάδας, περισσότερο από ότι στον Κορινθιακό.
Η τουριστική προοπτική του Κορινθιακού σε σοβαρό και ποιοτικό επίπεδο, στηρίζει και ανεβάζει σε παγκόσμια κορυφαίο ανταγωνιστικό επίπεδο τον τουριστικό προορισμό της Αττικής, διαμορφώνοντας ένα μοναδικό μοντέλο Μητροπολιτικού Τουρισμού που περιλαμβάνει ακτογραμμή εκατοντάδων χιλιομέτρων και περιφερειακά κέντρα όπως το Λουτράκι και η Κόρινθος, οι Δελφοί- Άμφισσα και το Αίγιο έως και την Πάτρα και το Μεσολόγγι.

Η οικονομία της Φιλοξενίας σε σοβαρό και ποιοτικό επίπεδο, περιλαμβάνει κατά κανόνα και το στοιχείο της διατροφής που αυτόματα στηρίζει και στηρίζεται
καθοριστικά με τον κλάδο της ποιοτικής αγροκτηνοτροφικής παραγωγής.
3)Όπως αποδεικνύεται από την πολυετή πραγματικότητα από πολλές περιοχές άλλων χωρών αλλά και της Ελλάδας (π.χ. Κρήτη), ο παραπάνω
συνδυασμός Φιλοξενίας και ποιοτικής αγροκτηνοτροφικής παραγωγής, είναι η μόνη περίπτωση όπου, σε περιοχές χωρίς καμία προοπτική για βιομηχανική ανάπτυξή με της κλασική διεθνή έννοια, προκύπτει ισχυρή βιοτεχνική ανάπτυξη έως και σε βιομηχανικό επίπεδο στους τομείς επεξεργασίας, τυποποίησης και συσκευασίας των τοπικών αγροκτηνοτροφικών προϊόντων , προϊόντων για το σπίτι και με ακόμη μεγαλύτερη επέκταση. Η ανάπτυξη αυτή δεν απαιτεί τίποτε περισσότερο από την οργάνωση από πλευράς πολιτείας και μέσα από τον σωστό Χωροταξικό σχεδιασμό. Η μη δυνατότητα χρηματοδότησης της διεθνούς προβολής όταν το ποιοτικό προϊόν είναι μικρής ετήσιας παραγωγής, ξεπερνιέται από την μηδενικού κόστους προβολής των προϊόντων στον τόπο παραγωγής στο υποψήφιο καταναλωτικό κοινό από όλο τον κόσμο που θα επισκεφτεί την περιοχή ως τουρίστας.
Ε) Είναι υποχρεωτικό να ληφθεί υπόψη το πλέον αποτυχημένο παραγωγικό μοντέλο στην χερσαία ζώνη του Κορινθιακού. Θίσβη – Αντίκυρα - Δελφοί.
Τα Χωροταξικά σχέδια έχουν ορίζοντα εικοσαετίας και μετά από κάποια πρώτα χρόνια από την έναρξη εφαρμογής τους επιτρέπεται και η τροποποίησή τους, ακριβώς για να λαμβάνονται υπ’ όψη τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής τους και να γίνονται διορθωτικές τροποποιήσεις.

Στην περίπτωση που το παραγωγικό «μοντέλο» που χαρακτηρίζει μια περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες , έχει αποδειχθεί κορυφαία αποτυχημένο, Χωροταξικός σχεδιασμός που δεν το λαμβάνει υπόψη στερείται κάθε σοβαρότητας.
Στον Κορινθιακό Κόλπο, η βόρεια πλευρά παράγει το 95% της βαριάς ρύπανσης στο Περιβάλλον ενώ κατοικείται από το μόλις 5% των κατοίκων του Κόλπου, ενώ το νότιο τμήμα που κατοικείται από το 95% των κατοίκων του, παράγει μόλις το 5% των βαρειών ρύπων. Αυτή η μεγάλη αντίθεση, δεν είναι τυχαία.
Η βόρεια πλευρά του Κορινθιακού, από τον Ισθμό μέχρι το Λουτράκι και από την Ναύπακτο μέχρι το Αντίρριο, παρουσιάζει μικτό παραγωγικό μοντέλο με μεγάλη συμμετοχή της οικονομίας της Φιλοξενίας (Τουρισμός, τοπικά προϊόντα), συσχετιζόμενο κυρίως στον εσωτερικό τουρισμό. Το μοντέλο αυτό
έχει προκύψει σχεδόν τυχαία, στερείται κάποιας σοβαρής οργάνωσης όπως και Χωροταξικού σχεδιασμού, και ομοιάζει πολύ με την Νότια πλευρά του Κορινθιακού. Η συνολική παραγωγική απόδοση μπορεί να χαρακτηριστεί μέτρια έως ασθενική, και σε καμία περίπτωση δεν έχει να επιδείξει κάτι αξιόλογο.
Το κύριο τμήμα της βόρειας πλευράς του Κορινθιακού κόλπου, το πλέον προβληματικό. αποτελείται από τρείς θαλάσσιους κόλπους, της Θίσβης, της Αντίκυρας και των Δελφών.
Κάθε κόλπος έχει από μόνος του εκτεταμένη σε έκταση ενδοχώρα, και γεωμορφολογικά προκύπτουν τρείς αυτοτελείς και ανεξάρτητες μεταξύ τους ενότητες που η κάθε μία μπορεί να έχει το δικό της παραγωγικό μοντέλο χωρίς να επηρεάζει την διπλανή.
Και οι τρείς αυτές περιοχές έχουν ακτογραμμή με τα πλέον ποιοτικά γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά, με κορυφαία στοιχεία τουριστικού ενδιαφέροντος με αποκορύφωμα τους Δελφούς και πολύ ισχυρή αγροκτηνοτροφική παραγωγή … κάποτε.
Και στις τρείς αυτές περιοχές τις τελευταίες πέντε δεκαετίες έχει επιτραπεί να κυριαρχήσει το ίδιο «παραγωγικό μοντέλο», που έχει αποδειχθεί ότι πιο
αντιπροσωπευτικό της απόλυτης αποτυχίας. Πληθυσμιακά, παραγωγικά, κοινωνικά, και σε κάθε παράμετρο που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει της ανθρώπινη ύπαρξη και δραστηριότητα:
-Ο Κόλπος της Θίσβης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο «νεκρός»,
-ο κόλπος της Αντίκυρας ο « ετοιμοθάνατος ασθενής»
-και ο κόλπος των Δελφών ως ο «βαριά ασθενής».

Κάθε συζήτηση και σκέψη και μελέτη που δεν λαμβάνει υπ’ όψη την παταγώδη και πέραν κάθε αμφιβολίας αποτυχία αυτού που εφαρμόζεται επι δεκαετίες στην βόρεια πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου (κόλπος Θίσβης, Κόλπος Αντίκυρας και Κόλπος Δελφών), στερείται κάθε σοβαρότητας.

Ζ)Δεν πρέπει να επαναληφθούν τα λάθη που κατέστησαν άχρηστα ή και ζημιογόνα τα μέχρι σήμερα Χωροταξικά. Κάποια από αυτά:
Ζ1)Μια παγκόσμια πραγματικότητα είναι ότι σε κάθε περίπτωση μετάβασης από μία κατάσταση σε μία άλλη σε χωροταξικό επίπεδο (και όχι μόνο), ακόμη
και εάν αυτή αποτελεί μετάβαση από την ανυπαρξία οργάνωσης και χάους, σε μία σύγχρονη και επιστημονικά οργανωμένη κατάσταση, πάντα υπάρχει ένα
αναπόφευκτο αποτέλεσμα:
Οικονομικά συμφέροντα που έχουν αναπτυχθεί και κερδίζουν από την πρότερη ανυπαρξία οργάνωσης, θα ζημιωθούν από την μετάβαση στην οργάνωση και την
βελτίωση της τοπικής και Εθνικής οικονομίας. Είναι νομοτελειακό ότι τέτοια συμφέροντα υπάρχουν πάντα.

Πλήθος παραδειγμάτων αποδεικνύουν ότι τέτοια συμφέροντα συχνά αδιαφορούν για την προσφορά στην τοπική κοινωνία και Εθνική οικονομία από την οργάνωση της περιοχής και κάνουν ότι θεμιτό και αθέμιτο για να αποκλείσουν της οργάνωση (επεμβαίνοντας πολιτικά ώστε η σύνταξη Χωροταξικών να αναβάλλεται επ’ άπειρων) ή να χειραγωγήσουν την σύνταξη των μελετών ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι στόχοι της Χωροταξικής οργάνωσης δεν θα επιτευχτούν και τα συμφέροντά τους δεν θα θιγούν. Σε αυτό ακριβώς το σημείο ίσως βρίσκουμε και την πιο ορθολογική αιτιολόγηση της μέχρι σήμερα αποτυχίας της Ελληνικής Πολιτείας να οργανώσει Χωροταξικά την χώρα.
Αν εξαρχής μια προσπάθεια δεν έχει λάβει υπόψη αυτή την πραγματικότητα και δεν έχει προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει τις προσπάθειες χειραγώγησης, είναι καταδικασμένη να αποτύχει όπως όλες οι προσπάθειες Χωροταξικής Οργάνωσης μέχρι σήμερα σε όλη την Ελλάδα.
Ζ2)Ορθή χρήση των χαρακτηριστικών και των όρων για την τουριστική προτεραιότητα και προβλεπόμενη και άκρως αναγκαία προστασία της δραστηριότητας από τις ανταγωνιστικές.
Το πρόβλημα είναι πανελλαδικό, στον Κορινθιακό Κόλπο όμως, έχει ιδιαίτερη σημασία. Σύμφωνα με όλες τις σχετικές επιστήμες, τις αναφορές σε όλα τα κείμενα της σχετικής Νομοθεσίας , τους κανόνες της αγοράς και τις βασικές αρχές της λογικής, κάθε μορφή τουρισμού, άρα και κάθε συζήτηση για οικονομία Φιλοξενίας, είναι Χωροταξικά ανταγωνιστική με τις δραστηριότητες της Βιομηχανίας, εξορύξεις, ΑΠΕ, ιχθυοκαλλιεργειών κ.α. Δηλαδή, όπως θα διαπιστώσει και κάθε αμερόληπτος πολίτης, παγκοσμίως:
- Σε όποια περιοχή κυριαρχεί οπτικά στην θέα βιομηχανική δραστηριότητα, ΔΕΝ υπάρχει τουριστική δραστηριότητα.
- Σε όποια περιοχή έχει αναπτυχθεί σοβαρά τουρισμός, ο επισκέπτης , όσες μέρες και να παραμείνει, δεν αντιλαμβάνεται βιομηχανική θέα ή τοπίο. Όχι γιατί δεν υπάρχει αλλά επειδή αυτή έχει αναπτυχθεί Χωροταξικά έτσι ώστε να μην γίνεται αντιληπτή. Και αυτό είναι μία από τις κορυφαίες προσφορές της επιστήμης της Χωροταξίας στην παραγωγική οργάνωση μιας περιοχής.
Ένα μεγάλο πρόβλημα, πιθανά όχι τυχαίο, είναι ότι μέχρι σήμερα στην Ελλάδα έχουν υπάρξει και έχουν ληφθεί υπόψη τα αυθαίρετα Εθνικά Χωροταξικά της Βιομηχανίας, των ΑΠΕ και των Υδατοκαλλιεργειών, αλλά ΔΕΝ υπάρχει Τουρισμού. Υπογράφηκε το 2011 αλλά ακυρώθηκε στο ΣΤΕ σε αντίθεση με τα άλλα για τα οποία απορρίφθηκαν οι προσφυγές. Ξανά υπογράφηκε το 2013 , αλλά ακυρώθηκε πάλι! Μόνο του Τουρισμού. Και μέχρι σήμερα, η Ελλάδα γεμίζει ΑΠΕ ιχθυοκαλλιέργειες και ο βόρειος Κορινθιακός βιομηχανικές «μονοκαλλιέργειες» που οδηγούν τις περιοχές θύματα στην πλήρη οικονομική

και πληθυσμιακή παρακμή. Σήμερα δηλαδή, ενώ υπάρχουν στα αυθαίρετα Εθνικά Χωροταξικά ευρείες περιοχές σε όλη την Ελλάδα που προβλέπονται ως
προτεραιότητα Βιομηχανία, εξορύξεις , ΑΠΕ και ιχθυοκαλλιέργειες πάνω στις ακτογραμμές, δεν υπάρχουν αντίστοιχα περιοχές με γεωμορφολογική αυτοτέλεια
που να χαρακτηρίζονται τουριστικής προτεραιότητας, έχοντας πρακτικά αποκλείσει έμμεσα από απόλυτα τον Τουρισμό από όλες αυτές τις περιοχές.
Στο σύνολο του Κορινθιακού, στα Περιφερειακά κα Δημοτικά Χωροταξικά μέχρι σήμερα έχει επικρατήσει ο όρος «εναλλακτικός τουρισμός» που αποτελεί ίσως την επιτομή της Χωροταξικής παραπλάνησης και εξαπάτησης των τοπικών κοινωνιών και των αιρετών στις δημόσιες διαβουλεύσεις.
Όπως αναφέρεται ρητά στον Εθνικό Χωροταξικό του 2011 για τον Τουρισμό, ΣΕ ΚΆΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ , Ο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΌΣ ΤΟΥΡΙΣΜΌΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΔΡΑΣΤΗΡΙΌΤΗΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΌΤΗΤΑΣ ΣΕ ΜΊΑ ΠΕΡΤΙΟΧΉ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΌΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΌΤΗΤΑ. Αυτός είναι ίσως ένας από τους πιθανότερους λόγους που δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα Χωροταξικό Τουρισμού.
Όταν ευαίσθητοι πολίτες ικανοποιούνται από την πρόβλεψη για Εναλλακτικό τουρισμό σε μία περιοχή νομίζοντας ότι την προστατεύουν από τον υπερτουρισμό και την υπερβολική οικιστική ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα για την ίδια περιοχή αναφέρεται πρόβλεψη για βιομηχανική δραστηριότητα, εξορύξεις , ΑΠΕ ή και ιχθυοκαλλιέργειες γίνονται συνένοχοι σε αυτό που δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να συμβεί. Η καταστροφή του τοπίου και γενικότερα του περιβάλλοντος στις περιοχές που τους ενδιαφέρουν. Έτσι ακριβώς; Έχουν οδηγηθεί στην πλήρη απαξίωση και παρακμή οι περιοχές Θίσβης και Αντίκυρας και σε τρέχον χρόνο με
παρασκηνιακές μεθοδεύσεις και δημιουργία τετελεσμένων οδηγούν στη ίδια μοίρα ακόμη και την περιοχή των Δελφών και το παγκόσμια γνωστό και κατά τα άλλα δήθεν προστατευόμενο Δελφικό Τοπίο. Βασικά στοιχεία ενός στοιχειωδώς σοβαρού Χωροταξικού.
 Σε κάθε Χωροταξική μελέτη και Χωροταξικό σχέδιο , θα πρέπει όπως δεν υπάρχει εναλλακτική βιομηχανία, εναλλακτικές ΑΠΕ ή εναλλακτικές ιχθυοκαλλιέργειες, να μην υπάρχει και καμία αναφορά σε εναλλακτικό τουρισμό. Όπως ακριβώς υπάρχουν οριοθετημένες περιοχές με προτεραιότητα Βιομηχανία-εξορύξεις, ΑΠΕ και
Ιχθυοκαλλιέργειες, έτσι θα πρέπει να υπάρχουν και περιοχές με προτεραιότητα Τουρισμός. Μέσα σε αυτές, σε μία στοιχειωδώς οργανωμένη πολιτεία, το τοπίο και το περιβάλλον προστατεύονται πλέον και ως οικονομικοί πόροι και το πόσες υποδομές θα αναπτυχθούν και πού, αφορά την επέκταση ενός στοιχειωδώς σοβαρού σχεδιασμού, με εργαλεία όπως οι «φέρουσα ικανότητα» μιας περιοχής κ.α..

 Οι περιοχές για Τουρισμό, θα πρέπει να έχουν σύμφωνα με τις βασικές αρχές των επιστημών και την λογικής, συνολική γεωμορφολογική αυτοτέλεια. Είναι φαιδρό να προβλέπεται σε μία κοιλάδα ή και στην μία πλευρά των πρανών προτεραιότητα Βιομηχανία και στην απέναντι πλευρά προτεραιότητα Τουρισμός με θέα την βιομηχανική περιοχή. Όσο φαιδρό και απίστευτο και αν ακούγεται στους σοβαρά σκεπτόμενους πολίτες και επιστήμονες, αυτό έχει συμβεί και έχει καταγραφεί και στο παρελθόν αλλά συμβαίνει και σε πραγματικό χρόνο σε τρέχον προτεινόμενο Χωροταξικό στο Δήμο Δελφών.
Και στο παρελθόν στο Χωροταξικό της Ιτέας αλλά και σήμερα σε τρέχον χρόνο, υπάρχει σε εξέλιξη Δημοτικό Χωροταξικό που εξετάζει τις Ενότητες Ιτέας Δεσφίνας, Γαλαξιδίου και Άμφισσας ανεξάρτητα από την ενότητα των Δελφών. Ενώ η κεντρική και κύρια θέα των Δελφών είναι αυτή προς της θάλασσα και το μεγαλύτερο τμήμα της αφορά γεωγραφικές εκτάσεις που ανήκουν στην Ιτέα, στο Γαλαξίδι και στην Άμφισσα, με το λιμάνι και την θάλασσα των Δελφών να περιβάλλεται από τα πρανή της Δεσφίνας του Γαλαξιδίου, και τις ακτές της Ιτέας και της Άμφισσας. Το σύνολο της κοιλάδας και του κόλπου των Δελφών, έχει οριοθετηθεί επίσημα από το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας από το 1981 ως Δελφικό Τοπίο και η οριοθέτηση περιλαμβάνει την περιοχή που είναι πραγματικά μια γεωμορφολογικά αυτοτελή ενιαία ενότητα που σε όποιο σημείο της αναπτυχθούν υποδομές επιβλαβείς για το τοπίο, αυτό θα απαξιώνει το τοπίο από όποιο σημείο της περιοχής και να το κοιτάζει κάποιος.
Η αρχική επίσημη πρόταση των μελετητών, είναι στις ενότητες Δεσφίνας Γαλαξιδίου Ιτέας και Άμφισσας να αναπτυχθούν από κοινού τουρισμός και … βιομηχανία (;), αντιμετωπίζοντας τους Δελφούς σαν να μην έχουν σχέση με όλο αυτό, Η Ομοσπονδία μας παρακολουθεί και καταγράφουμε με πολλαπλό ενδιαφέρον αυτή το πρωτάκουστο παγκοσμίως επιχείρημα και την εξέλιξή του , σε κάθε περίπτωση και σε κάθε σοβαρή συζήτηση όμως περί Χωροταξίας στον Κορινθιακό Κόλπο, το επίπεδο δεν μπορεί να είναι αυτό.
Η) Επισήμανση σχετικά με μεθοδεύσεις που ευτελίζουν την δημόσια συζήτηση και την αυτοδιοίκηση.
Η Ομοσπονδία μας έχει καταγράψει μια επαναλαμβανόμενη μεθόδευση από πλευράς αυτοδιοίκησης και λοιπών φορέων τα τελευταία 14 χρόνια. Σε όλα τα Χωροταξικά βήματα όλοι οι αρμόδιοι φορείς έταξαν και προέβλεπαν τουρισμό, «εναλλακτικό» όμως που δεν αποτελεί κίνδυνο για τα μέχρι σήμερα κυρίαρχα συμφέροντα της όποιας Βιομηχανίας, ΑΠΕ και ιχθυοκαλλιεργειών που κυριαρχούν στις φτωχοποιημένες και ερημωμένες ή προς ερημοποίηση περιοχές Θίσβης Αντίκυρας και Δελφών και Δωρίδας. Σε κάθε περίπτωση, όποια χωροταξικά ολοκληρώθηκαν , τελικά καθιστούν άμεσα ή έμμεσα προτεραιότητα παντού ΑΠΕ, ιχθυοκαλλιέργειες πάνω στις ακτογραμμές, Βιομηχανία και εκτεταμένες εξορύξεις (45% της επιφάνειες του Δήμου Δελφών). Και πουθενά Τουρισμό. Ταυτόχρονα, είτε απο πλευράς αυτοδιοίκησης είτε άλλως συναρμόδιων φορέων, πρίν την δημοσίευση των όποιων Χωροταξικών, ή πριν την μαζική αδειοδότηση νέων μονάδων των αντιτουριστικών δραστηριοτήτων και δημιουργία αρνητικών τετελεσμένων, έχουμε καταγράψει κινήσεις που παραπλανούν και δημιουργούν την εντύπωση στους ψηφοφόρους αλλά και στους αιρετούς ότι ο διοργανωτής μεριμνά και μεθοδεύει την σοβαρή ανάπτυξη του τουρισμού μιας και όλοι οι ψηφοφόροι γνωρίζουν και συμφωνούν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα αντιστροφής της παρακμιακής πορείας , όχι μόνο των Δελφών αλλά και όσων περιοχών σώζονται ακόμα, αν στο παραγωγικό μίγμα δεν πρωτοστατήσει σοβαρά ο Τουρισμός. Σε κάθε περίπτωση πιστεύουμε ότι ο ΣΠΟΑΚ μπορεί να πρέπει να ενημερώσει σχετικά τα μέρη του διότι η αυτοδιοίκηση έχει ανάγκη και πρέπει να ανακτήσει το κύρος που έχει χαθεί από αυτά τα φαινόμενα μέχρι σήμερα.
Θ) Ποιους Ευρωπαϊκούς Κανόνες καταπατά ο Χωροταξικός Σχεδιασμός στην Ελλάδα. Ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι υποχρεωτικό να γίνει από κάτω προς τα πάνω. Πρώτα να γίνουν τα Δημοτικά χωρίς μπούσουλες και οδηγούς αυθαίρετα και χειραγωγημένα Εθνικά ή Περιφερειακά. Εφόσον ένα Χωροταξικό συνχρηματοδοτείται από την Ε.Ε. ο μελετητής είναι υποχρεωμένος να συντάξει την μελέτη αναλυτικά επιστημονικά όπως αναφέρεται στην παράγραφο Γ . Βάση των πραγματικών δυνατοτήτων της περιοχής και σε καμία περίπτωση όπως θα υποδείξει ο Δήμαρχος ή οποιοσδήποτε άλλος. Όταν ο σχεδιασμός φτάσεις σε Εθνικό Επίπεδο συλλέγοντας όλα τα από κάτω, τότε σε Υπουργικό επίπεδο για τεκμηριωμένους λόγους Εθνικού συμφέροντος μπορεί να παρακαμφθούν και να τροποποιηθούν κάποια στοιχεία. Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να απευθυνθεί σε αρμόδιο εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ενημερωθεί σχετικά.

ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΑΛΚΥΩΝ

12/09/2025